Je had al een chronisch opgebouwd energielek en nu ben je de veertig gepasseerd…Je staat actief in het leven. Een gezin met kinderen die steeds zelfstandiger worden, een baan, bewegen, en dan spreek je ook nog graag met vriendinnen af. Dat je een chronisch energielek hebt, feitelijk chronisch ziek bent, houdt jou niet tegen om voluit te leven. En nu jij veertig bent, hoef je je ook niet meer in te houden voor je gezin zoals de afgelopen jaren. De komende tijd ga je alleen maar meer ruimte voor jezelf krijgen en man wat heb je daar een zin in! Het punt is: nu het kán, heb je de energie niet. Wat gebéurt hier? |
Herken je dit soort situaties in jouw leven?
|
|
|
|
Als je niet ingrijpt, wat gebeurt er dan?Je kent het antwoord wel, want het is je grootste angst: als je niet zelf iets gaat veranderen, dan gaat je energielek ervoor zorgen dat 'tijd voor jóuw plannen' er nooit van komt. Dan blijf je dromen van alles wat je zou kunnen doen. Wat je zou willen doen. Al die dingen waar je de potentie voor hebt, waar je interesse naar uitgaat, die je leven zouden verrijken - maar die nooit werkelijkheid zullen worden omdat je gewoonweg de energie er niet voor hebt. Dan verslaat je chronische ziekte jou als mens. Dat laat je toch niet gebeuren? |