Ook met een chronische ziekte kun je nog vol in het leven staan! 

Je staat actief in het leven. Een gezin met kinderen die steeds zelfstandiger worden, een baan, bewegen, en dan spreek je ook nog graag met vrienden af. Dat je een chronisch energielek hebt, houdt jou niet tegen om voluit te leven.

Alleen ervaar je dat het je meer moeite kost en het niet altijd meer vanzelf gaat en dat wil nog wel eens knagen.

De komende tijd ga je alleen maar meer ruimte voor jezelf krijgen en man wat heb je daar een zin in!

Hoe houd je het gevoel van voluit kunnen leven vast ondanks je chronische ziekte?

• Je doet je werk al jaren en vond het eigenlijk wel best zoals het ging; een druk gezinsleven en volle agenda. Maar nu wil je meer, je voelt ruimte ontstaan nu de kids groter zijn. Je wilt je meer op jezelf focussen en nieuwe uitdagingen oppakken. Dus daar zit je dan, in een vergadering in je nieuwe functie en beseft dat je vooral moe bent. Je baalt, want wat hád je je verheugd op eindelijk lekker knallen op je werk! 

• Je bent mentaal klaar voor een 'nieuw' leven, eindelijk tijd voor jou! Maar nu het kan, heb je de energie niet. Er is elke keer wel iets waardoor je voorraadje energie al op is. Daar waar het altijd goed ging ondanks het balanceren van energie tussen werk en privé gooi je het nu op je chronische ziekte die opeens in de weg zit. 

• Je wilt niet die 'chronische ziekte' zijn en je was van plan eindelijk eens een tandje harder te gaan voor jezelf. No way dat je gas terugneemt! Het lukt je niet, je houdt geen energie over en dat frustreert je eindeloos. 

• Die chronische ziekte draag je bij je als jouw geheim. Je werkgever heeft geen idee wat voor goud hij in huis heeft. Wordt het niet eens tijd om hem dat te vertellen? Je hebt uit angst al die maanden, misschien wel jaren, je mond gehouden. Uit angst dat je moet vertrekken of anders wordt gezien en bij  ziekte je alleen maar hoort echoën; 'zie je wel, lastig mens, stelt zich aan!'.  Die angst voor afwijzing breekt jou op, niet het chronisch ziek zijn. 

Als je niet ingrijpt, wat gebeurt er dan?

Je kent het antwoord wel, want het is je grootste angst: als je niet zelf iets gaat veranderen, dan gaat je energielek ervoor zorgen dat 'tijd voor jóuw plannen' er nooit van komt.

Dan blijf je dromen van alles wat je nog zou kunnen doen.

Wat je zou willen doen.

Al die dingen waar je de potentie voor hebt, waar je interesse nog naar uitgaat, die je leven zouden verrijken - maar die nooit werkelijkheid zullen worden omdat je gewoonweg de energie er niet voor hebt. Dan verslaat je chronische ziekte jou als mens.

Dat laat je toch niet gebeuren?

Neem contact met mij op